23 listopada 2018, 17:48
Nadal niebezpiecznie się kołyszę na krawędzi bezradności.
Nadal niebezpiecznie się kołyszę na krawędzi bezradności.
Są w życiu rzeczy miłe i przypadki niebyt ciekawe, mało oczekiwane. Są w życiu każdego z nas. I wszystkich nas, marnych dzieci talizmanów, dotyczą. Oraz sięgają nas nieobliczalnymi swymi szponami.
Wiecie, jak u Was, tak i u mnie wiele decyzji zostało podjętych, niejedna (nie)ważna sprawa bywała rozterką bądź, przeciwnie, uniesieniem. Jednakże myślę, iż żadnej z podjętych właśnie decyzji (często spontanicznych i nie najlepszych) czy działań... nie żałuję! Nie żałuję lotów w przestworza, nie żal mi upadków i roztrzaskań z impetem o nienamiętną skałę kanionu rzeczywistości.
Jedyne czego człek może żałować, to tego, czego się bał zrobić, samego strachu przed domniemanym nieosiągnięciem może mu być szkoda. Wszak lepiej żałować tego, co się zrobiło, aniżeli tego, czego się nie zrobiło, prawda?