W tęsknocie do życia

Pisać wiersze, sypać banialuki,

Widzieć gwiazdy,

Wodzić wzrokiem za strumieniem bystrym,

Oddać część sił i czasu

By połoniny móc podziwiać beztroskim pojrzeniem,

Dać życiu siebie I z życia tego korzystać,

Zadużyć się w tańcu i melodii piosenki miłej

Zanim zegar północ wybije

Trzeba

By życie życiem było.

Nie zaś wegetacją.