| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 |
| 03 | 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
Miniona noc
Niebo zasypane złocistymi piegami
- te najcudowniejsze
wśród wszystkich w życiu ujrzanych
Głębia ujęła całą siłą
duszę
oddech spokojny
bezwładne ciało
drżących oczu rzut
Prawdziwie gwiaździsta noc
nad San Martino Sul Fiora
Nieskazitelnie czyste spojrzenie
w głąb siebie
A później wspomnienia
wiara
nadzieja
Wszystkiego ciąg dalszy
-------
Spisane w ową noc, w owym miejscu. Z owym stanem ducha i ciała. W tęsknocie.
"Krzyk serca" - mówisz. Ale to nie to, raczej uniesienie zwyczaje. Przyziemne, nie duchowe i nie emocjonalne. Jeśliś słów swych pewien, krótką drogę przebyłeś, Przyjacielu. Trasę prostą. Bez wertepów ścieżki depczesz. Miast stanowczych stawiać wniosków o Twym krzyżu czy ranie serca, spojrzyj, proszę, w dół, na śmiertelny padół ludzki, na codziennych spraw krainę. Weń skroń skieruj i słuchaj. Tam istoty sercem plują, w nienawiści brodzą. Bacz na to, boś nie sam tutaj, a jeden z nich... Nie-cud.